"Θα μείνω πάντα ιδανικός/κι ανάξιος εραστής/των μακρυσμένων ταξιδιών/και των γαλάζιων πόντων.".....................Νίκος Καββαδίας

* * * * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Σεπτέμβριος 2018 * * * * * * * *

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Τρομάζει την κοινωνία το πολιτικό αδιέξοδο



Η κρίση γενικεύεται.
Το πολιτικό σύστημα καταρρέει, αδυνατώντας να αντιδράσει, παρότι αισθάνεται την ανάγκη να δείξει πως θέλει να αλλάξει.
Οι εξεταστικές επιτροπές στη Βουλή θα πρόσφεραν καταπληκτικά σενάρια, αν υπήρχαν οι γίγαντες του παλαιού ελληνικού σινεμά να τα αποδώσουν. Οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων θυμίζουν όλο και περισσότερο τις συγκρούσεις Παναθηναϊκών και Ολυμπιακών πριν και μετά το ντέρμπι. Οι Έλληνες ακούνε τις ειδήσεις για το ασφαλιστικό και απελπίζονται. Σαράντα χρόνια εργασίας για να πάρει κανείς σύνταξη στο 48% του μισθού του; Τυχεροί οι ανειδίκευτοι που θα μπουν στην εργασία αμέσως μετά το Λύκειο και θα μετράνε εργάσιμα χρόνια από τα 20-22 χρόνια τους. Ναι, αλλά θα έχουν δουλειά; Και όσοι έχουν, ποιος θα είναι ο μισθός τους; Θα τους έχουν στο ΙΚΑ ή θα εργάζονται ανασφάλιστοι; Απαντήσεις δεν υπάρχουν.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, από την κυβέρνηση που είναι κυριολεκτικά όμηρος, καθώς παρέδωσε την εξουσία της χώρας στους δανειστές μας. Λένε πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος, αλλά όλο και περισσότερο οι πολίτες νιώθουν πως δεν έψαξαν για εναλλακτικές λύσεις, πως επέλεξαν τον μονόδρομο για να σώσουν την έστω και κουτσουρεμένη εξουσία τους και όχι για να εξασφαλίσουν το παρόν και το μέλλον της χώρας. Οι πολίτες βλέπουν πολιτικούς οι οποίοι νοιάζονται κυρίως για τη δημοτικότητά τους. Οι πολίτες βλέπουν τις παλαιές καραβάνες του δικομματισμού να έχουν θησαυρίσει από τα κλοπιμαία της εξουσίας και αγανακτούν.
Η ΚΡΙΣΗ όμως καλπάζει και σαρώνει την οικονομική δραστηριότητα. Περπατάς στον δρόμο και κάθε μέρα βλέπεις νέα λουκέτα στα καταστήματα.

Οι επίσημες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1.500.000 άνεργους στο τέλος του 2013! Αποφεύγουν να ασχοληθούν για το 2014 και μετά, αφήνοντας να εννοηθεί, πως μετά θα αρχίσει η ανάκαμψη. Πώς θα αρχίσει η ανάκαμψη; Από τις επενδύσεις που θα γίνουν. Πολύ απλό, ε; Ξέρετε εσείς κανέναν που να έκανε την παραμικρή σοβαρή παραγωγική επένδυση σε αυτή τη χώρα τα 10 τελευταία χρόνια; Εγώ πάντως δεν ξέρω. Και το χειρότερο είναι πως το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, θα είναι ακόμα δυσμενέστερο για οποιαδήποτε επένδυση στην Ελλάδα.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ θεωρώ, ως το μεγαλύτερο ζήτημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα και θα έπρεπε να ήταν αντίστοιχα και το πρώτο θέμα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τους συνδικαλιστικούς, εργοδοτικούς και επιστημονικούς φορείς, αυτό της ανάπτυξης και της δημιουργίας δεκάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση το προσεγγίζει σε επίπεδο έκθεσης ιδεών για την Α' Λυκείου. Κάτι πάει να πει ο κ. Σαμαράς ως προς το μείγμα οικονομικής πολιτικής που θα αφήνει τις μεγαλύτερες δυνατές αναπτυξιακές προοπτικές, αλλά μένει στα γενικά και κυρίως δεν έχει ομάδα για να πείσει για αυτά που λέει.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για την Ελληνική Αριστερά, αυτό το θέμα είναι σήμερα έξω από την κουλτούρα της. Ειδικά το ΚΚΕ έχει ανατριχιαστικές προσεγγίσεις. Η κρίση, όσο μεγαλύτερη τόσο καλύτερα, είναι όπως και να το καμουφλάρουν, στρατηγική επιλογή. Με θεωρητικούρες πως όποιος μιλάει για ανάπτυξη στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι ουσιαστικά υπηρέτης του συστήματος, αυτοαπαλλάσσονται από κάθε κόπο για χρήσιμες εναλλακτικές προτάσεις. Δεν μας ενδιαφέρει αν θα πληγούν οι μεγαλοεφοπλιστές και οι μεγαλοξενοδόχοι από την απεργία της ΠΝΟ δηλώνει η ηγεσία του κόμματος. Λες και στα μεγαλοξενοδοχεία και στα πλοία δεν υπάρχουν εργαζόμενοι. Λες και ο μικροξενοδόχος ή ο μικροκαταστηματάρχης που δουλεύει πολύ με τους χιλιάδες τουρίστες που αποβιβάζονται στο λιμάνι, δεν πλήττεται από αυτές τις απεργίες. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να μετρήσει πόσες θέσεις εργασίας υπερασπίζεται και πόσες απειλεί!

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ αριστερά, ένα μέρος της δραπετεύει από το εγχώριο γήπεδο θεωρώντας οι λύσεις θα έρθουν από κινητοποιήσεις σε ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα. Η πιθανή κατάρρευση της χώρας και του ΠΑΣΟΚ θεωρείται δευτερευούσης σημασίας θέμα. Είναι βέβαιοι, πως δεν θα κληθούν να απαντήσουν στα καυτά εθνικά ζητήματα γι' αυτό και νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια για όσα πράττουν και λένε. Το άλλο μέρος της αριστεράς, βρίσκεται στην πιο κρίσιμη φάση του. Σήμερα ολοκληρώνεται το συνέδριο του ΣΥΝ και από τις αποφάσεις που θα παρθούν θα εξαρτηθεί, αν θα έχουν απαντήσει στα αιτήματα της κοινωνίας. Της κοινωνίας που χρειάζεται τη Δημοκρατική Αριστερά σοβαρή και ενιαία όχι μόνο ως υπερασπιστή των αδυνάτων, αλλά και σαν δημιουργό και φορέα της άλλης πολιτικής, για τα συμφέροντα των πολλών και το μέλλον του τόπου.

του Δημήτρη Χρήστου d.xristou@avgi.gr
εφημ. "Η ΑΥΓΗ" ημερ. δημ.: 06/06/2010
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=547448