"Θα μείνω πάντα ιδανικός/κι ανάξιος εραστής/των μακρυσμένων ταξιδιών/και των γαλάζιων πόντων.".....................Νίκος Καββαδίας

* * * * * * * * * * * * * * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Σεπτέμβριος 2018 * * * * * * * *

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Με τα μάτια της ψυχής.... Του Νίκου Ι. Κωστάρα



ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ


Η 15η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα των Τυφλών ή Παγκόσμια Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού, που θεωρείται ο πιο πιστός φίλος του τυφλού. Ημέρα μνείας των δύσκολων συνθηκών που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί, σ’ έναν κόσμο που δίνει όλο και λιγότερο χώρο στην ιδιαιτερότητα.
Ο Θουκυδίδης έλεγε ότι σε μια ευνομούμενη πολιτεία και ο πιο φτωχός και ο πιο άτυχος μπορεί να ελπίζει να πάει καλύτερα. Σε μια μη ευνομούμενη  πολιτεία και ο πιο   πλούσιος και ο πιο τυχερός φοβάται ότι θα τα χάσει όλα. Για πιο λόγο άραγε μια κοινωνία που λατρεύει το φως, που το ταυτίζει με τη ζωή έχει μια εμμονή με το θέμα της τυφλότητας; Γιατί οι αρχαίοι μάντεις, οι ήρωες  της αρχαιότητας  είναι συχνά τυφλοί; Αυτό είναι το θέμα της διατριβής της Ελευθερίας Μπερνιδάκη, «Η τυφλότητα  στον πολιτισμό του φωτός» που χαρακτηρίστηκε μια από τις καλύτερες του αιώνα. Γεννήθηκε στη Γωνιά του Ρεθύμνου Κρήτης. Τυφλώθηκε σε ηλικία τριών ετών από ατύχημα. Κι’ όμως σπούδασε, έμαθε το σύστημα μπρέϊλ στον οίκο τυφλών στην Καλλιθέα. Παντρεμένη με τρία παιδιά, γεμάτη αυτοπεποίθηση τονίζοντας «Δεν   έχω κανένα πρόβλημα, είμαι τυφλή».Με υποτροφία στις Η.Π.Α. πήρε μάστερ στην Κλασσική Φιλολογία και αναφέρει «Την κλασσική εποχή υπήρχε  επίγνωση ότι όλοι κάποτε θα πεθάνουμε. Έτσι αυτός  ο πολιτισμός έλεγε ότι πρέπει να είμαστε φιλόξενοι, να αναζητούμε τη χαρά της ζωής, να είμαστε συνάνθρωποι». Εχει τιμηθεί με βραβεία από την Ακαδημία Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού, το ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης και εδώ και δώδεκα χρόνια διδάσκει στο Deree Κλασσική Φιλολογία. Διετέλεσε Βουλευτής Επικρατείας στην Ελληνική Βουλή και Πρόεδρος της Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής που υποστηρίζει ότι «η αναγνώριση της γραφής Μπρέϊλ αποτελεί ένα βασικό βήμα για την άρση των διακρίσεων που υφίστανται οι τυφλοί σε όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής τους».
Από τους 22.000 τυφλούς στη χώρα μας περίπου 3.000 έως 5.000 από αυτούς ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν τη γραφή μπρέϊλ.
Πρωτεργάτης της μεγάλης εκστρατείας για την εκπαίδευση  των τυφλών στις Η.Π.Α. ήταν ο Ηπειρώτης Μιχάλης Ανάγνου (1837-1906).
Μπροστά μου όμως παρουσιάζεται η αισιόδοξη μορφή της διάσημης τυφλής    και κωφάλαλης Αμερικανίδας ΕΛΕΝ ΚΕΛΕΡ (1850-1968). Ένα σύμβολο της κακής μοίρας και συνάμα της απέραντης  θέλησης, που νίκησε αυτή τη μοίρα και έκανε το αδιαπέραστο σκοτάδι φως χαρωπό, τη νεκρική σιωπή χαρούμενο τραγούδι, την ανείπωτη δυστυχία ευφροσύνη και ευτυχία. Την Ελεν Κέλερ που έλεγε «Βρήκα τη ζωή τόσο όμορφη» και στο γραφείο της βρισκόταν ένα μετάλλιο με τον μεγάλο Όμηρο, για να μπορεί να το πιάνει εύκολα και να αγγίζει το θείο πρόσωπό του τονίζοντας «Αυτά τα τυφλά μάτια ψάχνουν να βρουν το φως και τους γαλάζιους ουρανούς της αγαπημένης μου Ελλάδος».
Δεν ήταν μόνο ο θείος Όμηρος, ο μάντης Κάλχας, ή ο Τειρεσίας, ή ο Δημόδοκος που πιστεύεται ότι ήταν τυφλοί. Ήταν η ίδια η Δικαιοσύνη, η Θεία Δίκη, που έπρεπε να φαίνεται χωρίς φως για να μπορεί να αποδίδει  σωστότερα το δίκαιο. Από αυτό ορμώμενοι και οι σύγχρονοι δένουν τα μάτια της Δικαιοσύνης, ευελπιστούντες καλύτερα αποτελέσματα.
Έτσι στην Αγγλία, τοποθετήθηκε ως Υπουργός Δικαιοσύνης ο Ντέϊβιντ Μπλάνκετ, που αμφέβαλαν αρκετοί  πως  ένας τυφλός θα σταθεί  στο ύψος του δύσκολου έργου του. Τα γεγονότα τους διέψευσαν. Η κρίση του τυφλο΄΄υ Ντέϊβιντ Μπλάνκετ ήταν ακριβοδίκαιη και αλάνθαστη.
Στις 25 Μαρτίου 2001 σε ηλικία 32 ετών ο Έρικ Βαϊενμάγιερ έγινε ο πρώτος τυφλός που ανέβηκε στην κορυφή του υψηλότερου όρους, το Έβερεστ. Ακόμη ανέβηκε και τα υπόλοιπα επτά υψηλότερα βουνά του πλανήτη (Ακουκάγκουα και Κιλιμάντζαρο).
Καμαρώνω τη δραστηριότητα  του τυφλού Μάνου Καπουνιάρη, που στα δεκαπέντε του χρόνια τυφλώθηκε από γερμανική νάρκη και από τότε ανοίγοντας τα μάτια της ψυχής του όχι μόνο κέρδισε τον αγώνα της ζωής σπουδάζοντας κλασσική και βυζαντινή μουσική και εργαζόμενος ως τηλεφωνητής στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Νυμφεύτηκε την εύπορη κοινωνική λειτουργό Σοφία Κρητικού και απέκτησαν και εγγόνια. Πολλές τιμητικές διακρίσεις του έχουν δοθεί από διάφορους φορείς για το πνευματικό  του έργο του, προς τους δυστυχισμένους με την αποστολή ηχογραφημένων μηνυμάτων, που αφορούν την ψυχολογία των νέων, την οικογένεια, τις σχέσεις των συζύγων κ.α. Τονίζοντας «Πολλές φορές τυφλός δεν είναι εκείνος που δεν έχει μάτια, πραγματικά τυφλός είναι εκείνος που έχει  μάτια αλλά δεν βλέπει σωστά» και  όπως έγραφε  ο Εξυπερύ «Για να δεις πραγματικότητες πέρα από αυτά που βλέπεις με τα σωματικά μάτια πρέπει να δεις με τα μάτια της ψυχής». Και η Μαρία Τερέζα Λιούζο ποιήτρια της 3ης χιλιετίας στην Ιταλία, τονίζει: Μόνο τα μάτια της ψυχής και της αθωότητας έχουν την κατάλληλη όραση!
Να μην ξεχάσω το «Μπραΐλιον Σύστημα» ανευρέθη από τον Γάλλο Λουδοβίκο Μπράιλ, ο οποίος τυφλώθηκε εξ’ απροσεξίας του πατρός του σε ηλικία 3 ετών (1806.
Ο Αιγύπτιος Τάχα Χαουσεΐν Πασάς, εκ γενετής τυφλός, καθηγητής Φιλοσοφίας διετέλεσε και Υπουργός Παιδείας της Αιγύπτου και ανεκηρύχθη επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952)
Ο τυφλός γερμανός Βάλτερ Άντρακλ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Λειψίας σκοτώθηκε από ένα βομβαρδισμό στο Β’  Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γνώρισα τον πρόεδρο του Φάρου Τυφλών στην Καλλιθέα, του Ηπειρώτη Κώστα Κολόκα με την άξια σύντροφό του Κατερίνα, αμφότεροι τυφλοί, που πρόσφατα έγινε παππούς από τη μοναχοκόρη του Λαμπρινή. Αθόρυβα εκτελούν την αποστολή τους. Ένα αισιόδοξο ζευγάρι που εκπέμπει αισιοδοξία για την ομορφιά της ζωής, την πίστη στο Θεό και τις αιώνιες αξίες.
Όπως τον τυφλό γλύπτη Πέτρο Ρουκουτάκη και τη σύζυγό του για τη δύναμη που άντλησαν ο ένας από τον άλλο, την αισιοδοξία τους για τη ζωή, την οικογένεια που δημιούργησαν, τα δυο τους παιδιά, που δεν έχουν δει ποτέ.
Μου γνώρισε  τον τυφλό Γιάννη Βαρδακατσάνη από τη Ζάκυνθο, Πρόεδρο της Γενικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος και Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού φόρουμ αναπήρων της Ευρώπης.
Επίσης τον τυφλό Ηλία Μαριόλα από την Επίδαυρο, απόφοιτο της Νομικής Σχολής του  Πανεπιστημίου Αθηνών, γνωστό ποιητή βραβευθέντα από την Ακαδημία Αθηνών και Πρόεδρο του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών Ελλάδος.
Καθώς και τον τυφλό δικηγόρο Παναγιώτη Κουρουμπλή διατελέσαντα  βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας για δύο τετραετίες, συμβάλλοντας με τους αγώνες του στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία.
Μπροστά μου παρελαύνει η λεβεντόκορμη μορφή του φίλου μου Μαρουσιώτη και συμπατριώτη μου Αρκάδα, του δραστήριου πτέραρχου Αθανάσιου Ζώγα, που τυφλώθηκε εν υπηρεσία στα 22 χρόνια του και αγωνίστηκε για την εισαγωγή των τυφλών στα Πανεπιστήμια. Πήρε Υποτροφία στην Αμερική. Έγινε και παππούς.
Επίσης τον νεώτερο Αρκάδα Γιάννη Καλίτση που στέλνει μηνύματα στους ναυτικούς και τον Απόδημο Ελληνισμό από την φωνή της Ελλάδος στην ΕΡΑ5. Και μην ξεχάσω τιμητικά να αναφέρω και τον θείο μου Γιώργο Α. Κωστάρα, τον τραγουδιστή με το παρατσούκλι ο στραβός, τον «Δημόδοκο» του χωριού μου Κακουραίϊκα.
Ακόμη ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός μαζεύει λέξεις και εκφράσεις λαϊκές και ακούει με αγαλλίαση τους στίχους ενός τυφλού λαϊκού τραγουδιστή του Νικολάου Κοκονδρή. Πλησιάζει με ενθουσιασμό τον τυφλό λαϊκό λυράρη ο οποίος θα του δείξει τον δρόμο, που οδηγεί στις πλούσιες και καθάριες πηγές της λαϊκής παράδοσης.
Επίσης καμαρώνω το βραβευμένο τυφλό ποιητή της Νομικής Σχολής Αθηνών Μανώλη Τσιτσιριδάκη από τα Χανιά που θέλει να γίνει και ένας πετυχημένος ιστορικός ερευνητής. Το 2007 βραβεύτηκε από το Φάρο Τυφλών ως αριστούχος τυφλός απόφοιτος λυκείου.
Τελευταία επισκέφτηκα τη Λασκαρίδειο Στέγη Τυφλών στο Μαρούσι όπου οι αόματες οικότροφοι φανερώνουν με τα μάτια της ψυχής το περίσσευμα της Αγάπης. Μια προσγείωση σε μια όαση αγάπης και ζεστασιάς από τις ευγενικές οικοτρόφους ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει, το αντίθετο από εμάς. Εμείς είχαμε τα φυσικά μάτια μας αλλά δεν είχαμε τα μάτια της ψυχής καθότι τα έχει διαβρώσει η καταναλωτική αλλοτριωμένη κοινωνία με τη συνδρομή των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης. Και αυτό το καταμαρτυρούν τα «Θέματα» που μας προβάλλουν. Διασκέδαση χωρίς αγάπη μέσα σ’ ένα επίπλαστο και διεφθαρμένο τηλεοπτικό θόρυβο υποβαθμίζοντας τις Ελληνοχριστιανικές παραδόσεις.
Αυτά τα συναισθήματα μου ήρθαν την ώρα που τ’ αυτιά μου γαλήνευαν από τους ύμνους της παιδικής χορωδίας της κας Σκιαδά με τα αξέχαστα τραγούδια της τυφλής Μαριάνας Χατζοπούλου.
Πολλές δραστηριότητες ψυχομένων τυφλών θα μπορούσα να αραδιάσω για να προβάλλω τις ανθρώπινες δυνατότητες. Αυτά ας αναλογιστούν και προβληματιστούν οι λεβεντονιοί και οι λεβεντοκοπέλλες μας, που είναι απογοητευμένοι και στρέφονται στα ναρκωτικά αντί να ανηφορίζουν αρτιμελείς στον αστερισμό της δημιουργίας. Κι’ εμείς ας ξεφύγουμε από το σκοτάδι και την ηττοπάθεια για να ατενίσουμε το Φως Εκείνου με τα μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης στους συνανθρώπους μας. Έτσι θυμήθηκα το διαχρονικό ποίημα του ποιητή Ι.Πολέμη: «Ο ΤΥΦΛΟΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ» για να  μας προβληματίσει από τη δίνη  του κενού και της τυφλότητας.
Πως; Συ που μου ‘δωσες το φως, Εσένα πλάνο λένε;
Κι ήταν γραφτό στα μάτια μου να βλέπουν για να κλαίνε;
Τι να τα κάνω και της γης και τ’ ουρανού τα κάλλη;
Πάρε το φως που μου ‘δωσες και τύφλωσέ με πάλι!

Νικ. Ι. Κωστάρας

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Να βγούμε τώρα στους δρόμους πριν μας πετάξουν στο δρόμο!


Εν όψει της αυριανής απεργίας, δημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση που λάβαμε από το Συντονιστικό ομοσπονδιών και Σωματείων των υπό κατάργηση φορέων. Αγωνιστικός καρπός της ανάγκης αντιμετώπισης της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της ανυπαρξίας των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ (για αν χρησιμοποιήσουμε την ηπιότερη δυνατή έκφραση), το Συντονιστικό σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα συσπείρωσε σωματεία και οδήγησε τους εργαζομένους σε κινητοποιήσεις, πρωτοφανείς για πολλούς από τους συμμετέχοντες.

 ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 Του ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ
Των ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΠΟΣΠΕΡΤ-Ε.Ι.Ν.–Π.Ο.Θ.Α.–Π.Ο.Μ.Ε.Ε.Α.–Ο.Σ.Ε.Τ.Ε.Ε.

Και των ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ  ΟΣΚ–ΙΓΜΕ–ΟΔΔΥ–ΕΟΜΜΕΧ–ΕΘΙΑΓΕ–ΟΠΕΓΕΠ-ΔΗΜΗΤΡΑ-ΕΛΟΓΑΚ–ΗΔΙΚΑ–ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ–ΘΕΜΙΣ-Ο.Κ.Α.Α.–ΕΛΟΤ ΕΓΝΑΤΙΑ–ΜΟΔ-ΔΕΠΑΝΟΜ–ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ- Γ.Γ.ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ


ΟΛΟΙ στην 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ την ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ και στην ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ του ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ
ώρα 10.30 πμ. στη συμβολή ΣΤΑΔΙΟΥ & ΣΑΝΤΑΡΟΖΑ

Οι αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου της 2/10 ανοίγουν το θυσιαστήριο της Τρόϊκας για χιλιάδες εργαζόμενους στο Δημόσιο, ξεκινώντας με την  άμεση θυσία όσων συναδέλφων μας βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και όσων δήθεν πλεονάζουν στους υπό κατάργηση και συγχώνευση Οργανισμούς και φορείς του Δημοσίου. Θα ακολουθήσουν χιλιάδες ακόμα συνάδελφοι από τον Ευρύτερο δημόσιο τομέα, τους Δήμους και το «στενό» Δημόσιο τομέα, προκειμένου να πιάσουν «το στόχο τους» για 30.000  απολύσεις- εφεδρεία το 2011 και πάνω από 250.000 την επόμενη διετία !!    

Να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας !      

 ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ !
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΣΤΗΝ ΕΦΕΔΡΕΙΑ !
  ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

·        Καμία κατάργηση –συρρίκνωση Δημόσιου κοινωφελή Οργανισμού και  Φορέα. Διασφάλιση και αναβάθμιση του Δημόσιου χαρακτήρα και του έργου τους.
·        Καμία άμεση η έμμεση απόλυση εργαζόμενου. ΟΧΙ στο αντιδραστικό μέτρο της εργασιακής εφεδρείας - απόλυσης. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
·        Κάτω τα χέρια από τους μισθούς, τις συντάξεις, τις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας,  τα δικαιώματά μας συνολικότερα.
·        Να σταματήσει πια η φορολογική «καταιγίδα» εις βάρος μας. Δεν πληρώνουμε τα νέα «χαράτσια», αλλά τους τα επιστρέφουμε μέσω των Σωματείων μας.
Την κρίση και το χρέος να πληρώσουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι πολιτικοί τους υποστηρικτές που την προκάλεσαν.
*   Την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου ώρα 1μμ. θα γίνει σύσκεψη του ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ στα Γραφεία του ΟΣΚ (Φαβιέρου 30 κοντά στο Σταθμό Μετρό «Μεταξουργείο»)



Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Επιστρέφουμε σε εργασιακές συνθήκες πριν από το 1886;


Το μοντέρνο σου τον καιρό. 


 Έτος 2010 μ.Χ. Ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν ζήτησε ποτέ τόσο σκληρά μέτρα εναντίον των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα όσο αυτά που επέβαλε στους πολίτες της χώρας του ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Είναι προφανές ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.Η Ελλάδα δεν φαίνεται πλέον να αποτελεί απλώς έναν αδύναμο κρίκο στην αλυσίδα της ευρωζώνης αλλά ένα παγκόσμιο πειραματικό εργαστήριο στο οποίο θα κριθεί η πορεία των εργασιακών σχέσεων όπως αυτές διαμορφώθηκαν από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τις ημέρες μας.
Όλο και περισσότεροι ακαδημαϊκοί δημοσιογράφοι αλλά ακόμη και ιστορικοί προειδοποιούν ότι τέτοιου είδους διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου δεν είχε σημειωθεί στην ελληνική ιστορία ούτε σε περιπτώσεις πολιτειακής εκτροπής. Το ερώτημα είναι αν γράφουμε ιστορία ή εάν σβήνουμε την ιστορία κοινωνικών κατακτήσεων των τελευταίων αιώνων.


Τουλάχιστον στον (εργασιακό) μεσαίωνα  δεν υπήρχε η σοασιαλιστική διεθνής
.